Ik ben een zelfstandige vrouw
en kan mezelf prima redden. als mijn man weg ging op zakenreis had ik het rijk alleen en dat vond ik nooit erg. Nu voel ik me nog weleens onthand.
Ik hou van dieren ben er gek op vooral op poezen die heb ik altijd gehad een heel stel.
nu heb ik hannes en ligt altijd aan mijn voeten eind.
Het is wel raar hoor, hij is wat hard en hoeft nooit te plassen. Hij miauwt als ik in zn buurt ben. Ach een lief diertje, “he Hannes ja je bent lief hoor!”
Ik ga graag even alleen een wandeling maken.
ik stik als ik de hele dag maar binnen moet zitten niet weten wat te doen. De mensen die er allemaal zijn wat moet ik hier toch?
Mijn spullen staan hier allemaal. Hoe kan dat toch vraag ik me steeds weer af. Ik wil echt weer eens naar mijn vader en moeder daar ben ik al lang niet meer geweest, maar volgens mij zijn ze er al lang niet meer. Gek dat ik dat toch steeds denk. Hoe zou het met ze gaan ze zullen me wel missen en ik mis hen.
Vooral als ik me alleen en verdrietig voel mis ik ze het meest. Het helpt me als ik iemand zie die ik vertrouw en die me even aandacht geeft een warme knuffel of spontane kus op mn wang.
Even over mijn ouders praten doet me altijd goed. Dus vraag me gerust of ik een lieve moeder had en of ik goed met mijn vader kon. Heerlijk als ik over ze kan praten het lijkt dan of ze dicht bij zijn en wordt er rustig van. Daarna kan ik weer lachen want ik hou van ondeugende grapjes die ik samen met jou stiekempjes kan maken. Heerlijk ons grappige geheimpje die er net mee door kan.
Ik ben niet echt een mensen mens en het liefst val ik zo min mogelijk op in een groep mensen.
Als ik iemand goed heb leren kennen en het klikt vind ik het heerlijk om samen gekkigheid uit te halen. Ik kan dan erg lachen om de mensen om me heen. Niet in hun gezicht hoor oh nee zo ben ik niet . Maar een beetje ongemerkte leedvermaak moet toch kunnen?
Zeker als ik je goed ken en niemand er erg in heeft. Van het samen lachen geniet ik enorm.
Aandacht van een man vind ik altijd leuk,dan gooi ik mn charmes in de strijd. Er is één man die ik best leuk vind, er is er nog één, maar dat is een oud en knakkemikkerig mannetje die languit met open mond bijna de hele dag in een luie stoel ligt te snurken. en als hij wakker wordt vervolgens geregeld roept “ach zuster kom es hier? Als hij dan omhoog wordt gehesen loopt hij krom te sloffen en lijken zijn schoenen meters te groot. Laatst haalde hij zijn gebit er uit en ging hem oppoetsen met zijn grote zakdoek. Nou nee dank u!
De andere man hier is lang en hij is heel aardig, we maken samen grapjes en wandelen regelmatig samen een straatje om. Hij is heel zorgzaam dat vind ik heel charmant en heb dan toch een beetje vlinders in mijn buik. Het is soms ook lastig want hij heeft een vriendin. Daar ben ik wel van geschrokken want ik wist het eerst niet want hij heeft het nooit over haar, dat vind ik best weleens moeilijk en gek. Ze gaan dan samen weg en dan voel ik me tussen al deze mensen stik alleen en eenzaam. Ik hou niet zo van drukte en snap niet wat ik hier toch doe wie heeft dat toch bedacht, hoe kom ik hier?
Op zulke momenten is het zo fijn als een bekend gezicht me even opbeurt en me afleiding bied en me het nare gevoel doet vergeten. Fijn dat ik dan gezien wordt in mijn eenzaamheid.
En als hij dan weer terug is en me ziet vraagt hij zullen we gaan? En kijken we samen gezellig op de bank naar de tv. soms kussen we dan ook weleens en lijkt hij zijn vriendin weer te vergeten best gek, alsof zij helemaal uit zijn hoofd is verdwenen. Na het eten en de koffie kijken we nog even tv. Om dan samen op zoek te gaan. Op zoek en vragen we even naar waar we zijn en waar we heen moeten en waar we gaan slapen en hebben samen geen idee. Zo fijn als er iemand is die ons op weg helpt in het zoekende onbekende. Ah daar komt al iemand…
Ze helpt ons in onze weg en leid ons naar onze eigen spulletjes dan komt er herkenning. Voor hem is dat de tweede etage en weet dan de weg naar zijn eigen appartement. We nemen afscheid met een omhelzing en een kus. Zij loopt gelukkig met mij mee. Bij binnenkomst zeg ik opgelucht daar ben ik weer, tegen mijn geliefde hannes. en volgt een lieve miauw en een pootje gaat omhoog en Hannes begint te spinnen “ lief is ie toch he? Ah ja Hannes.
Wat fijn dat ze nog even bij me blijft zij weet mijn nachtjapon te vinden die ligt hier ook! . We lachen samen kijkend in de spiegel tijdens het tandenpoetsen.
Dan zitten we samen nog even op het bed te kletsen. Daarna sla im mijn benen in bed en stopt ze me heerlijk onder en krijg een kus op mijn wang slaap lekker lieverd en ik wens haar ook welterusten tot morgen!
Tot morgen dag lieverd zeg ik haar.
Met mn ogen dicht hoor ik haar stem hierbij!! Helemaal zoals het is! Zo verlaten en alleen kan ze zich voelen. Dank voor de bewustwording, voor ons een kleine moeite om er voor haar te zijn.
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven. mvgr SportmassageHRO Team Johanna
BeantwoordenVerwijderen