Ga er maar aan staan als 18 jarige!

Stagiaires  in de (dementie) zorg…

Als je jongeren wilt inspireren om in de ouderen zorg te gaan werken, denk ik dat er iets moet veranderen in de begeleiding van stagiaires. In de zorg. Er is vaak te weinig tijd en ik denk daarom te weinig inlevende empathische begeleiding om dat te kunnen doen.

Ik heb me de afgelopen jaren weleens afgevraagd  waarom er zo weinig zijn gebleven! Hoe kan dat? en waar ligt dit aan? Ik heb me daar in proberen te verdiepen. 

Naar mijn mening wordt er te weinig geïnvesteerd in intensieve begeleiding.

Ik heb  ook wel een aantal navragen gedaan aan stagiaire ‘s aan het einde van de periode. Op op mijn opleiding hoorde ik verhalen aan en was nieuwsgierig . Het stelt me treurig wat ik weleens te horen kreeg.

In mijn observatie tijdens periodes van de jonge zorgverleners wordt er al veel gevraagd. Bij het begeleiden en verzorgen van mensen met dementie, wordt er nog al wat van je gevraagd.

Wat ik zag en hoorde is dat zij veelal  te snel moeten mee draaien in het team. Er wordt te snel al veel van hen verwacht. Dan te bedenken dat velen nul ervaring hebben met dementie. ( natuurlijk ook in andere zorg werelden als de gehandicaptenzorg, de specifieke doelgroepen) Dan heb je intensieve begeleiding nodig.en ruim de tijd om mee te lopen en de bejegening bij mensen met bijvoorbeeld dementie eigen te maken.  Dit leer je helaas  niet op school. 

Het gebeurt regelmatig dat de begeleiders vaak niet op dezelfde dagen werkzaam als de stagiaire.  Dit vonden zij erg vervelend. Mijn dochter doet de vig opleiding en in de drie jaar is dit bij haar ook veelal gebeurd. Het is denk ik een algemeen probleem in de zorg. Ik denk dat als organisaties meer aandacht, tijd, geld en intensievere één-op-één begeleiding zouden  investeren, dat het contact en communicatie ten opzichte van de zorg sterk zal verbeteren en er een fijne hechte band ontstaat tussen begeleiders en stagiaires en het team.

Begeleiders die een rots in de branding moeten zijn en veiligheid bieden te midden van alle mannen en vooral vrouwen met meningen. 

Ga er maar aanstaan als 18 jarige! 

Het is zo belangrijk dat zij zich veilig voelen en hun fouten mogen maken want dat is nog vaak een dingetje. Empathie is niet alleen voor een bewoner heel belangrijk maar ook voor onze jonge leerlingen, is dit ook zeker extra gewenst. zeker als we ze willen behouden in deze schaarste op de arbeidsmarkt koesteren zouden we ze moeten!!!!

Feedback

Feedback ontvangen dat weet iedereen dat is soms lastig, nou ja soms….. ?

Zeker als je nog jong bent, en de manier waarop je feedback krijgt speelt daar ook een grote rol in. Niet iedere verzorgende heeft er geduld voor en is even tactisch, maar zou zich toch  meer moeten inleven in een jonge leerling die heel wat te leren heeft in situaties en omgang met de dementie. Jaren geleden was het heel normaal dat je eerst een half jaar alleen maar meeliep met je vaste begeleider.

Communiceren 

Wat ook begeleiding verdiend is leren communiceren met collega’s. Hier is naar mijn mening nog veel te winnen. Vaak is binnen een team ook nog de nodige vaardigheid communiceren en feedback geven en ontvangen een dingetje, maar heel belangrijk dit samen levendig te houden met aansluitende teamtrainingen.

Werkplezier 

Ik zou graag  de leefplezier methode ook omgezet zien worden  naar de werkplezier methode,

Wat in houd dat wij collega's maar zeker de stagiaires ook goed willen leren kennen. en hun welzijn waarborgen. Waar wordt jij als stagiair blij van en hoe kunnen wij,  jouw collega’s je helpen zodat je een prettige en fijne tijd in ons midden en onze bewoners beleefd en je uiteindelijk nooit meer weg wilt!

*foto met toestemming geplaatst.