Hieronder heb ik vanuit een bewoner geschreven. Een Amsterdammer met zijn mond niet op de verkeerde plek zoals ze dat vaak zeggen. Een man die wat op zichzelf is en af en toe seksuele uitingen heeft naar vrouwelijke collega’s. Die dit vaak lastig vinden om mee om te gaan. Maar als je oprecht aandacht schenkt en nieuwsgierig bent naar zijn leven en waar hij van houd komen er mooie verhalen. Dit moet wel gestimuleerd en dat lukt soms als je reminiscentie inzet, zoals ik na zijn verhaal beschrijf.
Ik hou van.lekker eten en koffie met een sigaretje
En op gezette tijden m'n borreltje dan geniet ik optimaal.
Ik Houd alles van een afstandje in de gaten zeg niet zoveel,maar ik hoor alle verhalen aan. Ik vind alles niet zo interessant wat de dames aan hun tafel allemaal te vertellen hebben, maar ik voel wel dat ik er bij hoor en dat is prettig.
ik hou van muziek en plaatjes draaien.
Zo fijn als ze er één voor me opzetten. Ik had eerder zelf een platenspeler ik draaide graag mooie muziek.
Het lukt me nu zelf niet meer goed.
Er werd me laatst gevraagd naar mijn lieveling’ s muziek. Nou dat vond ik dus best lastig om te bedenken maar gelukkig kwam ik er op. La traviata! En ja hoor ze liet het me horen daarna kwam ik op muziek die ik vroeger veel hoorde. Orgel muziek ja van zo een loop orgel. Kan dat ook vroeg ik haar?
Ik kreeg de koptelefoon weer op en ja verdomd “orgelmuziek! En ik zag op een schermpje van zo een nieuw telefoontje het orgel spelen, geweldig!! Het was de orgel van toen!
Ach en dat deed me weer aan vroeger denken toen ik nog een kleine jongen was.
Ik woonde namelijk naast de orgelman het was onze buurman! De arabier in Amsterdam dat was de naam van dat orgel!
mooie verhalen kwamen er in me op en begon de verhalen te vertellen.
Ik ben trouwens dol op mijn poes “poes” en zij mag alles! ik ben gek met katten.
Ik hou ook van vrouwelijk schoon.
En flap er soms van alles uit , neem het me maar niet kwalijk, maar ik mis het intieme enorm. Denk je eens in hoe lang dat intieme spel voor mij geleden is maar ja alles gaat voorbij, maar moeilijk is dat wel.
Met gezellige en oprechte aandacht.
neem ik zeker genoegen en ben ik best een gezellige kerel.
Maar dan wel echt oprecht! Opgezegde woorden vind ik flauwekul dus wees alsjeblieft eerlijk en wees je zelf tegen mij en zeg wat je zeggen wilt. Aan zoetsappigheid heb ik een broertje dood. Ook betweterigheid maakt me knorrig zodat ik er rare dingen uit kan gooien, dus neem me serieus! En geef me eens spontaan een borrel dan zul je me zien stralen!
Met Reminicentie* benadering heb ik een mooie herinnering kunnen geven aan deze lieve bewoner.
Doormiddel van een koptelefoon en een gesprek met dhr in een gezellige sfeer en natuurlijk dhr zijn favoriete borrel!
Ik vroeg wat zijn favoriete muziek is en welke muziek meneer nog weer eens graag zou willen horen. Het is best een lastige vraag voor iemand met dementie , en het duurde even voor er een antwoord op mijn vraag kwam , ik snap je niet helemaal , nou zei ik houd u bijvoorbeeld van andere Hazes? Nee! Riep dhr gelijk hou op zeg!! ik verwachte natuurlijk wel dit antwoord gezien de platen die we weleens samen draaiden. Dhr riep ineens “La traviata! Het kwam er in een keer uit deze zat niet bij de platen stapel. Ik zocht het op mijn telefoon en zette de koptelefoon op zijn hoofd.
Prachtig die reactie en zijn meebewegende armen.
daarna bracht het iets op gang en kwamen er meer herinneringen. zo kwam deze meneer even later op orgelmuziek, Orgelmuziek? Zei ik. Oke ik ga het voor u opzoeken op mijn telefoon. Ik zocht op YouTube orgelmuziek. Ik zet te koptelefoon weer bij dhr op zijn hoofd en speelde het filmpje af.
Er begonnen twee ogen te glunderen en er kwam een big smile op zijn lieve rimpelige gezicht en stak enthousiast zijn duim omhoog! En riep heel hard “De arabier”! Alle dames keken wat verschrikt onze kant op.
Ik genoot van zijn enthousiaste reactie.
Toen het filmpje was afgelopen kwam er vervolgens een heel mooi gesprek op gang.
Dhr vertelde als kind naast de orgelman te hebben gewoond en altijd ging luisteren. Dhr straalde helemaal en ik met hem mee . Ach wat doet me dit weer aan vroeger denken! Het is zo mooi om te zien wat herinneringen met iemand doet. En dat je dat voor iemand kan terug halen.
Toen ik later dhr zijn dochter vertelde dat ik dhr zijn favoriete orgelmuziek had laten horen.
En wat het met haar vader deed.
Was zij erg verrast, en vertelde niet te hebben geweten dat haar vader daar van hield.
Ik kon haar uitleggen dat dit waarschijnlijk komt omdat dhr door zijn dementie weer terug gaat in zijn jongere jaren. Die plaatjes en herinneringen kunnen weer binnen komen Doormiddel van reminiscentie.
Ze vond het erg bijzonder. Vervolgens hadden zij ook weer een mooi onderwerp om over te praten.
Deze momenten die je later als de dementie verslechterd in kan zetten om iemand uit een boze , verdrietige of onrustige bui te halen. Probeer de orgelmuziek en wie weet draait een stemming om, het zou zomaar heel goed kunnen. Maar voor je het inzet het belangrijkste niet vergeten en dat is een luisterend oor bieden en oprecht meevoelen in de boosheid of welke emotie dan ook, dan voelt iemand zich gehoord zo kun je een opening creëren en eventueel in het gesprek over Amsterdam beginnen, hoe mooi het er is en dat je het geluid van de orgel dan altijd zo mooi vind . De vraag stellen, hoe heet dat orgel ook weer? U komt toch uit Amsterdam?
Nou je raad al wat er kan komen, zo kan je het gemoed van iemand sturen en zal de negatieve emotie omdraaien tot een positief gevoel en een fijn samenzijn.
*Reminiscentie
Het bewust ophalen van herinneringen Doormiddel van muziek, plaatjes of geuren.
Reacties
Een reactie posten