Doorgaan naar hoofdcontent

Herinneringen verbinden wat het oog niet meer ziet maar wat het hart blijft verwarmen.


Hoe mooi, als je die verwarmer kan zijn!
Dat is mijn werkplezier!

Samen met bewoners probeer ik herinneringen naar boven te halen en te beleven. Door deze te onthouden of op te slaan. Deze warme herinneringen laat ik regelmatig terug komen als iemand ze even nodig heeft, of om een fijn gesprek te op gang te brengen. Bij het herbeleven van een herinnering zie ik dat het iemand met dementie houvast kan geven en zich hierdoor ontspant. Het iemand echt kennen is belangrijk voor mij, ik krijg een warme band met de bewoners die me zo lief zijn. Het is zo waardevol wat ik erdoor terug krijg. Ik herken het in een blik van herkenbaarheid of iemand die ineens zei  "jij bent mijn vriendin ik ken je al jaren, je lijkt mijn zus wel.

Doormiddel reminiscentie, wat letterlijk betekend het ophalen van herinneringen, komen er vaak mooie gesprekken op gang. Met behulp van plaatjes of voorwerpen van vroeger luister ik aandachtig naar de verhalen. Bij bepaalde verhalen zie je de twinkelingen in de ogen, of er volgt een schaterende lach. Door deze gesprekken kom ik steeds dichter bij wie iemand is geweest en wat er belangrijk was in iemands leven. Ik probeer zoveel mogelijk mooie herinneringen naar boven te halen. 

Door de persoonlijke verhalen  kan ik me nog beter inleven. Ik heb een schat aan waardevolle herinneringen die ik in kan zetten en iemand meestal weer uit een verdrietige, boze of agressief situatie kan halen. Door de specifieke mooie warme, speciale  momenten uit het leven van de bewoner kan ik haar/ hem verbinden met mooie bekende herinneringen. En het grote voordeel is dat ik door deze  intensieve aandacht een mooie vertrouwensband heb op gebouwd, waardoor ik eerder in staat ben een niet wenselijke gemoedstoestand te doen omkeren. 

Een van de vele verhalen is een lieve oude dame. Iemand die telkens uit bed kwam en zich niet veilig voelde en alle deuren bleef checken. Ook het gasfornuis moest nakijken of deze wel uit was. En dit een aantal keer herhalend het gaf haar innerlijke onrust. Door hier over met mw. een gesprek te hebben over hoe het toch kwam dat zij dit zo intensief wilde checken , vertelde ze mij dat haar lieve overleden man dit altijd heel zorgvuldig deed. 

Nu ik dit wist, kon ik elke avond als ik mw. naar bed begeleide haar zodra ze heerlijk in bed lag geruststellen ik ga altijd even bij haar op bed zitten en even de tijd nemen om over haar lieve man te praten. Tegen de tijd dat ik wilde gaan, vertelde ik dat ik zou zorgen dat alle deuren op slot waren en dat ik ook nog even het gas fornuis checken zou. dat vind ik heel fijn antwoord mevrouw gerustgesteld. Nou lekker slapen en tot morgen, welterusten! De deur bleef gesloten en mevrouw bleef heerlijk in bed het veilige vertrouwde gevoel had gewonnen. 

Onder de label ‘Reminiscentie verhalen’ wil ik meerdere voorbeelden beschrijven. Het helpt het leefplezier en werkplezier te bevorderen.


Reacties

  1. Zo waar en herkenbaar. levert veel levens- en arbeids- vreugd op.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

“Ik wil je even spreken!

  “ De bedreigde ik”.  is de 1e fase van Dementie. Deze dame met dementie woont sinds een paar maanden in een verzorgingshuis met open deuren.  “Ik wil je even spreken! vraag ik streng en standvastig. Ik weet dat ik het af en toe even  niet meer goed weet, want mijn geheugen is niet meer wat het geweest is. Wat ik wel weet is dat er spullen uit mijn kamer verdwijnen! Ik eis dat er actie wordt ondernomen. Ja je kunt wel steeds zeggen dat gaan we doen! Ik hoor niet anders, Maar doe het ook een keer! Denk maar niet dat ik hier blijf wonen  er klopt hier heel veel niet!  En anders bel ik gewoon naar de politie! Boos loop ik met grote stappen de stijle trap op.  Ik kook van binnen en het draait ook in mn hoofd. Ze denken zeker dat ik gek ben maar zo is het niet! Ik weet echt wel dat ik dat geruite jasje in de kast had hangen, ze komen gewoon op mn kamer!! Ik ben daar niet van gediend maar goed, ik heb het net even goed  gezegd ze moeten weten dat ze, a...

Missie volbracht

Missie volbracht   Tijdens mijn vroege dienst kom ik bij een bewoonster voorde adl. Het is weer tijd om te douchen en  mevrouw  haar haren te wassen. Deze lieve bewoonster heeft  hier  een hekel aan en als ik het haar vraag, krijg ik meestal steevast een nee te horen. Daarom vraag ik het niet meer gelijk en behoeft het een inleiding.   Hier komt wat meer uitdaging bij kijken.     Vroeg op Als ik binnenkom ligt  mevrouw  wakker in bed . ‘G oede morgen!   L ekker geslapen? ’  vraag ik nieuwsgierig en lach haar toe.  ‘ Ja hoor ,  ik slaap altijd goed . H eb jij ook lekker geslapen ?‘  vraagt ze me terug.  ‘ Ja hoor ,  veel te kort ’  zeg ik en geef een knipoog.  Ze moet lachen en zegt  ‘ O   ja, moest je vroeg op? ’  op een heel meelevende zachte toon.  ‘ Ja ,  ik moest vroeg op, maar dat vind ik niet erg want dan kan ik u helpen! ’   ‘ Nou dat vind ik lief van je, d...

Dementie Lastig communiceren? mooi en warm gesprek doormiddel van reminisceren.

  Reminiscentie  In de woonkeuken zit ik gezellig aan de koffie met een aantal bewoners. De sfeer is gezellig en rustig. Een collega heeft een appeltaart gebakken en het ruikt hier heerlijk. Ik liet een paar plaatjes van ouderwetse koffiemolens zien op mijn laptop. Gelijk reactie als oja die met dat laatje ken ik wel! En de gene met de letters DE tja wie kent nou niet Douwe Egberts? Ik vertelde dat ik nog  goed wist dat de gele Douwe Egberts Molen bij mijn opa en oma aan de muur hing. Ik vertelde dat ik me de geur nog heel goed kon herinneren. en dat ik altijd vroeg, oma mag ik draaien? en als de koffie al  gemalen was, wilde ik altijd graag in het bakje ruiken. “Ja lekker he! zegt een mevrouw naast me.Al snel kwam er het verhaal naar boven bij een bewoonster die enthousiast begon te vertellen.  Ja heerlijk! ik wilde ook altijd even ruiken aan de koffie  ik weet nog goed, vertelde deze mevrouw dat als de koffie werd gemalen mijn vader snel thuis zou komen v...

Je waardevol voelen met dementie

Bij dementie houd het leven niet op het gaat door of je wilt of niet. Om zinvol te blijven leven met dementie heb je de belangrijke anderen nodig. Extra aandacht en kennis  in de begin fase is van groot belang. Iedereen die te maken krijgt met dementie zal merken dat mensen met dementie soms het gevoel hebben ik kan niks meer.  “ik doe er niet meer toe” Zij merken dat kleine handelingen niet meer lukken.en kunnen boos en snel geërgerd reageren op momenten door de dag heen. Dit komt vaak doordat er goed bedoeld veel uit handen wordt genomen. Dat is natuurlijk logisch omdat veel zaken niet meer vanzelf gaan of zelf zullen lukken . Eigenlijk loop je steeds tegen de lamp. Dan is de belangrijke ander die hierin kan ondersteunen heel waardevol. Want het  blijft heel belangrijk om momenten te creëren die wel goed lukken.  Blijf positief stimuleren in wat goed gaat al is het klein. Door bijvoorbeeld routine in te bouwen in de dagelijkse  handelingen en kunnen er terug k...

Samen hadden we kippen vel op onze armen

Na een heerlijke warme maaltijd op de zaterdag avond gevolgd door een gezamenlijke vragen spel over spreekwoorden. Komen de mooiste verhalen naar boven. Ik ben ondertussen de borden geruisloos aan het voorspoelen. Om zo min mogelijk ongewenste prikkels te veroorzaken. De bewoners zitten in een grote kring aan één tafel bij elkaar. Mijn collega stelt de vragen enthousiast en duidelijk en iedereen krijgt een vraag of een spreekwoord voorgelegd. Het is zo mooi om te zien hoe iedereen meedoet en het gevoel van Samen ervaart. Ik geniet van dit schouwspel en de prachtige verhalen die daar op volgen. Vanavond hebben we de tv niet nodig voor vermaak. Alleen één dame die na haar avond wandeling even het nieuws wil zien. Toen het vragenspel was afgelopen bedankte iedereen elkaar voor de gezellige avond en een aantal bewoners werden begeleid en wilden gaan slapen. Een mevrouw in de rolstoel bleef alleen achter aan tafel. Ik draai haar rolstoel om, zodat we elkaar aan kunnen kijken, terwijl ik...