Doorgaan naar hoofdcontent

Dit wil ik graag delen, eindelijk weer terug gevonden!


 "Desiderata" is geschreven in 1927, door Max Ehrmann (1872-1945). 

Wijze woorden uit een ver verleden. Ik vond het 20 jaar geleden al mooi en in deze tijd helemaal! Eindelijk terug gevonden ik had het jaren op een A4tje
En deel dit heel graag met iedereen….
Laat gerust een reactie achter wat je er van vind.



Wees kalm te midden van het lawaai en de haast en bedenk welk een vrede in stilte kan heersen.
Sta op goede voet met andere mensen zonder jezelf geweld aan te doen.
Zeg je waarheid rustig en duidelijk en luister naar anderen; ook zij vertellen hun verhaal.
Mijd luidruchtige en agressieve mensen; zij belasten de geest.
Wanneer jij je met anderen vergelijkt zou je ijdel en verbitterd kunnen worden,
want er zullen altijd grotere en kleinere mensen zijn dan jezelf.

Geniet zowel van wat je bereikt als van je plannen.
Blijf belangstelling houden voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn;
het is een werkelijk bezit in de veranderlijke fortuin van de tijd.

Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen, want de wereld is vol bedrog.
Maar laat dit je niet verblinden voor de bestaande deugd;
veel mensen streven hoge idealen na en overal is het leven vol heldendom.

Wees jezelf.
Veins vooral geen genegenheid.
Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid is zij eeuwig als het gras.
Volg de loop der jaren met gratie; verlang niet naar een tijd die achter je ligt.
Kweek geestkracht om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn,
maar verdriet jezelf niet met spookbeelden.

Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren.
Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf.
Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren.
Je hebt het recht hier te zijn en al is het je al of niet duidelijk,
toch ontvouwt het heelal zoals het zich ontvouwt en zo is het goed.

Heb daarom vrede met God, hoe je ook denkt dat hij moge zijn.
Houdt vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven.
Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen, is dit nog steeds een prachtige wereld.
Wees voorzichtig.

Streef naar geluk.

Desiderata
"Desiderata" is geschreven in 1927, door Max Ehrmann (1872-1945). In 1956 gebruikte de predikant van De St. Pauluskerk in Baltimore, Maryland, het gedicht in een verzameling stencils met inspiratiemateriaal voor zijn gemeente. Iemand die het later drukte zei dat het gevonden was in de oude St. Pauluskerk, gedateerd 1692.


Reacties

Populaire posts van deze blog

SAMEN Belevingsgericht Samenwerken !

Wat is de kracht van een werkend team die zorg dragen voor een huis vol bewoners met een vorm van dementie door de dag heen?  Heerst er onrust, verveling, ontspanning of  angst hoe is de sfeer?  Belevingsgericht werken is belangrijk als je werkt met mensen met dementie, individueel maar ook zeker ook een hele belangrijke samen de neuzen de zelfde kant op. Samen afstemmen op wat op de dag nodig is voor een fijne en ontspannen sfeer. Maar wat is nodig? Elke collega heeft daar zo zijn eigen kijk op. Dat is soms lastig maar heeft ook veel voordelen. Als je deze krachten weet  te bundelen kan het belevingsgericht samenwerken mooie momenten opleveren. Lastig is het als iedereen zijn eigen ding doet en er geen afstemming is.  Tuurlijk  zijn er duidelijke taken. De adl verzorgen het ontbijt verzorgen en de was verzorgen, familieleden ontvangen en begeleiden. Tussen deze belangrijke taken door is de belangrijkste taak aandachtig zijn voor de mens met dementie, de be...

Ach dat deed me weer aan vroeger denken.

Hieronder heb ik vanuit een bewoner geschreven. Een Amsterdammer met zijn mond niet op de verkeerde plek zoals ze dat vaak zeggen. Een man die wat op zichzelf is en af en toe seksuele uitingen heeft naar vrouwelijke collega’s. Die dit vaak lastig vinden om mee om te gaan. Maar als je oprecht aandacht schenkt en nieuwsgierig bent naar zijn leven en waar hij van houd komen er mooie verhalen. Dit moet wel gestimuleerd en dat lukt soms als je reminiscentie inzet, zoals ik na zijn verhaal beschrijf . Ik hou van.lekker eten en koffie met een  sigaretje  En op gezette tijden m'n borreltje dan geniet ik optimaal. Ik Houd alles van een afstandje in de gaten zeg niet zoveel,maar ik hoor alle verhalen aan. Ik vind alles niet zo interessant wat de dames aan hun  tafel allemaal te vertellen hebben, maar ik voel wel dat ik er bij hoor en dat is prettig. ik hou van muziek en plaatjes draaien.  Zo fijn als ze er één voor me opzetten. Ik had eerder zelf een platenspeler ik draaide gr...

Ga er maar aan staan als 18 jarige!

Stagiaires  in de (dementie) zorg … Als je jongeren wilt inspireren om in de ouderen zorg te gaan werken, denk ik dat er iets moet veranderen in de begeleiding van stagiaires. In de zorg. Er is vaak te weinig tijd en ik denk daarom te weinig inlevende empathische begeleiding om dat te kunnen doen. Ik heb me de afgelopen jaren weleens afgevraagd  waarom er zo weinig zijn gebleven! Hoe kan dat? en waar ligt dit aan? Ik heb me daar in proberen te verdiepen.  Naar mijn mening wordt er te weinig geïnvesteerd in intensieve begeleiding. Ik heb  ook wel een aantal navragen gedaan aan stagiaire ‘s aan het einde van de periode. Op op mijn opleiding hoorde ik verhalen aan en was nieuwsgierig . Het stelt me treurig wat ik weleens te horen kreeg. In mijn observatie tijdens periodes van de jonge zorgverleners wordt er al veel gevraagd. Bij het begeleiden en verzorgen van mensen met dementie, wordt er nog al wat van je gevraagd. Wat ik zag en hoorde is dat zij veelal  te snel ...

Ga jij maar op vakantie en ik hoor iets treurigs in haar stem…

Het is zondag en mijn laatste werkdag voor mijn zomervakantie is aangebroken. Ik rijd het terrein op en parkeer mijn auto. Met dat ik uitstap zie ik haar tussen de struiken door bij de grote boom voor ons woonhuis. Even snap ik niet wat ze er aan het doen is. Dan zie ik het, ze is hevig aan het spitten in de kurk droge grond. De stofwolken dansen langs haar heen. Blauwe beschermings handschoenen hebben de schop stevig vast.  Ik bekijk het schouwspel een tijdje en ik bedenk wat een krachtige enegie heeft deze pittige 87 jarige dame met dementie nog.  Haar dementie krijgt steeds meer macht over haar brein. Ze heeft het zelf steeds meer in de gaten maar wil het met geen mogelijkheid onder ogen zien. Als iets niet lukt ligt dit steevast niet aan haar. Deze momenten komen steeds frequenter voor. Boze reacties die niet kloppen. Ze vertoont dan steeds meer façadegedrag en gaat dan Confabuleren, wat betekend, het opvullen van gaten in het geheugen met fantasie. Maar vijf minuten later...

Muziek is magisch ❤️

  De wereld gaat vaag aan mij voorbij. Ik ben er wel? maar het blijft stil in mij. Dan hoor ik mijn muziek. En kijk dan eens naar Mijn mimiek! Mijn rimpelige huid, Ziet ineens stralen uit. Mijn lichaam begint te leven.  muziek kan mij die kracht te geven. Ach laat het me nog vaak horen En mijn liefste herinneringen worden opnieuw geboren. Met muziek spreek je mijn hartenziel aan. En er komt een grote glimlach op mijn gezicht te staan. Laat muziek in mijn laatste jaren ……De stilte in mij doen vervagen!                                  P@uline