Vaak zie ik gebeuren dat een partner, zoon, dochter of vrienden niet herkend worden. Dat is en blijft een heel pijnlijk en confronterend moment. Ik kreeg onlangs terecht een reactie dat er te weinig aandacht naar partners van mensen met dementie gaat. Ook een partner wordt geregeld niet herkend en is een ongelooflijk verdrietige situatie.
Het ene brein weet dat het andere brein er niets aan kan doen maar het gevoel zegt heel wat anders.
Het omdenken in benadering hierin is een moeilijk proces, die na meerdere malen confronteren steeds meer acceptatie kan geven.
De uitleg en eventueel begeleiding over deze benadering van een dierbare is van belang voor het verloop van het samenzijn.
Als ik zie dat geliefden het weten op te brengen de ziekte te doorzien, zijn er nog mooie momenten te beleven.
Vaak is de herkenning er wel, maar het brein weet bijvoorbeeld niet het woordje dochter of zoon of naam te benoemen. Maar in alles merk je vaak herkenning en weten zij in hun gevoel jij hoort bij mij. Dit hoor ik vaak in gesprekken terug.
Dan kan er ineens een “ ik ken jou toch? Gezegd worden. Jou weerzien roept toch een herkenning op.
Ik zag het altijd bij mijn oma, mijn naam wist ze niet meer maar als ik bij haar kwam en onze ogen zagen elkaar zag ik herkenning en lichte haar ogen op en kwam daar die lieve lach op haar gezicht. En ik voelde dat ze wist dat ik bij haar hoorde.
Het dicht naast haar zitten haar warmte te voelen gaf voor ons beiden een tevreden gevoel. Mijn dochter kon lezen en schrijven met haar zo mooi om te zien hoe kleine kinderen aan weten te sluiten bij mensen met dementie, hier valt nog veel van te leren.
Samen lachten we om de kleinste dingen en wat een mooie plezierige bezoekjes waren dit toch. Het zijn mijn laatste herinneringen aan mijn lieve oma met dementie. Mijn oma die Alzheimer absoluut niet gewild zou hebben en de pijn die je dan soms voelt is groots en kun je niet om heen.
Ook mijn lieve schoonvader had vasculaire dementie.
Heel verdrietig allemaal. Ik ben het van me af gaan schrijven. Het hielp mij het een plek te geven ik Schreef er zelfs een lied over. (Ik ben bij jou)
Die mijn gevoel vertaalde in hoe belangrijk een gezamenlijke warme lach, het voor mij draaglijker maakte.
Geniet van het samen, van kleine (grootse) dingen.
Samen
Een foto/boek lezen
Samen schilderen
Samen bekende filmpjes kijken op you tube
Samen foto’s kijken ( kleinkinderen altijd succes)
Samen eten
samen muziek beleven!
Samen een wandeling maken.
Samen op de duo fiets.
Samen kijken in de natuur
Samen zoveel mogelijk lachen!
Reacties
Een reactie posten